VAUBAN

Boulevard de la Corderie eta Rue des Lices artean dagoen espazioa eraberritzea proposatzen da. Horretarako gaur egungo arazoak aztertu eta irtenbide bat ematen saiatu da.

Espazioen arteko komunikazio falta ageria konpontzeko igogailu bat kokatuko da eta parkean bide berriak ireki. Horretaz gain, tarteko eraikina kenduko da eta aurreko eraikin multi-funtzionala husten joango da, erabilerak ateraz eta atzeko paretera eramanez. Honela kalitatezko espazio publikoa lortuko da. Erabilera berriek argiztapen eta aireztapen egokiak izango dituzte orain. Interbentzioak faseka egingo dira.

Oinarrizko ideia:

Garron Gautier eraikina:

Garron Gautier eraikinean dauden erabilerak aztertu dira: bajuan denda eta aparkalekua; lehen solairuan tailerrak; bigarrenean gizarte hezkuntza; hirugarrenean kirolerako espazio desberdinak eta gimnasioa; laugarrenean eskola; bostgarrenean antzerkia eta musika eskola; eta zazpigarrenean liburutegia. Faseka husten joango da, erabilera bakoitza fase baten bidez ateraz. Azkenean geldituko den erabilera bakarra eskola izango da. Azalera gehiago emango zaio eta espazio desberdinak banatuko dira. Itxiturak atzeratuz patio eta balkoiak sortuko dira; batzuk berdeguneak izango dira. Faseak bukatzean fatxada berria egingo zaio eraikinari: beirazko itxitura eta bigarren azal bat kanporago xafla metalikozkoa.

Kirolerako erabilerak eraikin berri batean sartuko dira eta bolatokiaren berrantolaketa bat egingo da. Egun dagoen futbol zelaia aldatu eta saskibaloi eta petanka pistak gehituko zaizkio.

Paretaren okupazioa moduloka egingo da. Jarraibide eta oinarri batzuk emango dira eta erabiltzaileen beharren arabera eraikiko dira. Garron Gautier eraikinetik erabilera bat ateratzean paretera eramango da eta erabiltzaileek azalera gehiago behar badute moduloen tamaina eta kantitatearekin jokatu ahal izango dute. Modulo hauek pasarela eta eskailera bidez lotuko eta bata bestearekin konektatuko dira.

Entregarako lamina

Dans ma rue

Rue des Lices-en proposatzen den proiektua bertako biztanleengandik sorturikoa da. Auzokideen parte-hartzetik auzo mailako proiektu moldakor eta bizi bat egitea da helburua kaleak duen nortasuna mantenduz.

Proiektua egiteko beraz, auzokideek eskura dituzten material eta elementuak erabili dira era sinple batean kaleari bizitasuna emanez. Kaleko fatxada eta harresia oinarritzat hartuz elementu koloredunez jositako sare bat sortuko da.  

Horrela auzolan honekin Marsella moduko hiri handi batean ematen ez diren auzokideeen harremanak indartzea bilatzen da.

Gaur esnatu bezain pronto, leihotikan begira eta, nire kalea, jaiegun bat izango balitz bezala, kolorez betea itzartu dela ikusi dut. Kolore guztietako puxikak, argiak, musika eta apaingarriak zeuden. Kaletik paseatzen zuen jendeak ez zion besteetan bezala, etxe aurreko harresiari arreta prestatzen. Gaur, zeruko fatxada zen protagonista. Jendeak gorantz begiratzen zuen, hara eta hona, kale luzera osoan zehar eskegitako kolore tantei erreparatuz…

Gaur nire kalea, auzoko liburutegia balitz bezala, liburuz bete da. Goizean-goiz, aitite kalera jaitsi da egunkaria irakurtzera eta oraindik hor dabil, kale erdian, egunkariko berrietan murgilduta. Bere ondoan, Pierre jauna, “Las ciudades invisibles” liburua irakurtzen dabil. Orain, isiltasuna da nagusi. Dozenaka liburuk, egunkarik eta eserlekuk eskegitzen dute kaleko sabaitik.

Kanpoan musika. Musika, ahotsak eta barreak. Gaur leihotik begiratzean, nire kalea musika areto bat balitz bezala, piano bat, danborrak, txirulak, gitarrak eta mota eta tamaina guztietako instrumentuz bete da. Musikak auzoko jendeaz gain, inguruko bizilagun guztiak erakarri ditu. Talde txikiak zein izugarriak pilatzen dira hainbat kontzertu inprobisatuen inguruan. Edade guztietako jendea dago. Marsellako biztanleak zein turistak desberdin ditzaket leihotik. Hor behean,denak batera, keinu irribarretsuarekin …

Gaur nire kalean...

Vauban, lehen ematea

Sheats Goldstein Residence

Sheats Goldstein Residence erakusten duen bideoa

Question of land

Hiri hazkuntzarako baino, aldaketak jasateko gai izango den hiri proiektua proposatzen da. Gaur egun egiten diren epe luzerako plan itxien aurka, espazioen birziklapena sustatzea dugu helburu. Nahiz eta estatistikak egon etorkizunean zer beharko den jakiteko, ez dira nahikoak, beraz, inguruko beharrak aztertuta, bertako jendearen parte-hartzearekin aurrera eramango den proiektua planteatzen dugu, modu honetan tokian tokiko gaur egungo betebeharrak asetzeko erabilerak planteatuko dira, ez gehiago, ez gutxiago ere. Armonia honekin inguruko jasangarritasuna bermatuko da. Etorkizunean erabilera, espazio hauek aldatzeko gai izan beharko dira.

Nahiz eta Marsellako espazio berde handienean aritu, ezin genezake ziurtatu espazio publiko nagusia denik. Berdegunerako sarrerak oso puntualak, ia akzidentalak direnez, espazioak ez dauka behar izango lukeen harremana inguruarekin. Espazio hau berpizteko ezinbesteko ikusten dugu fluxuen bideen birplanteamendua eta hauen indartzea. Honekin batera komenigarria litzateke diagrametan azaldutako inguruko bi ardatz nagusien haustura konpontzea.

Estrategiari dagokionez, pareta hiriaren zati horizontal bezala erabiltzea proposatzen dugu. Horizontalean egon daitezkeen zirkulazio eta mugimenduak ahalbidetzea dugu helburu. Horretarako, eskailera eta arrapalak erabiliko dira.

Architecture de papier

La artista americana Stephanie Beck busca representar la fragilidad del entorno urbano en el que vivimos, moldeando en papel agrupaciones de edificios, inspirados en barrios de Filadelfia, en los que destaca la esbeltez de sus parametros

The Shard opens

Renzo Pianoren The Shard eraikina publikora ireki da. 310 metroko altuera dauka eta Europa mendebaldeko garaiena da. Solairu guztien artean 2.000.000 metro karratuko azalera dauka eta erabilera desberdinak hartzen ditu: bulegoak, jatetxeak, hotela eta etxebizitzak.

The Guardian-ek 360ºko ikuspegi bat eskaintzen du:

Eraikinera bisita

Bijou de l'art

Programa

Marsellako Le Panier auzoan mota desberdinetako artistentzat prestatutako espazio bat proposatzen da. Programaren barne, espazio publikoa izango da nagusi, plaza guztia hartuz: bai eraikinaren aurrean geratzen den tartea eta baita albokoa ere, komertzioak kokatzen diren horretan. Hau informazio trukaketarako eta tailerrak eta erakusketak antolatzeko erabiliko da. Eraikin barruko espazio gehiena partekatua izango da: tailerrak, erakusketak, biltegiak, liburutegia, logelak eta jangela bilduko dituela. Pribatua aldiz, gutxiengoa da, komunak eta dutxak bere barne hartuz. 

Kokapena eta forma orokorra

La Charitéren aurrean dagoen espazio publikoari etekin handiena atera nahian sortu da eraikinaren forma. Rue de la Charité eta Rue du Petit Puits kaleetako eraikinen arteko lotura eta bukaera egingo du eraikinak. Atzeko eta alboetako fatxadak guztiz itxiak izango dira, trantsizio elementu bertikalak kokatzeko erabiliko direnak eta plaza aurreko fatxada, aldiz, irekia izango da. Era horretan, eraikin barruko eta kanpoko espazio publikoaren arteko harremana bermatu nahi da.

Plaza

Plazaren berrantolaketa egiteko, eraikinaren forma definitzen dituzten norabideak hartu dira kontuan. Eraikitakoa eta eraiki gabekoaren arteko lotura zurruntzea eta gaur egun dauden bi plazen arteko lotura egitea ziren helburu nagusiak. Izan ere, gaur egun, dagoen kota aldaketaren eraginez espazioaren jarraitasuna eteten da.

Bestalde, aipatutako bi kaleek bat egiten duten puntuan (gaur egun, erabilerarik gabekoa), lehen plazan zegoen iturria ordezkatuko duen urmael txiki bat kokatu da. Horrela, plazari bukaera ematea lortuko da eta aisialdirako puntua sortu ere.

Eraikitze sistema

Eraikinaren eraikuntzari dagokionez, mendebaldeko fatxada eustorma bat da. Esan bezala, bertan kokatzen dira igogailu eta eskailerak. Ekialdeko fatxada (plazaren aurrean dagoena), altzairuzko egitura triangeluar baten bidez egituratua dago. Triangelu bidezko egituraketarako, altzairuzko tutu eta perfilak erabiliko dira, eta altzairu tubular hauen tartean beira edota txapazko itxitura bat kokatzen da, barneko espazioaren izaeren arabera fatxada ireki edo itxiago bat lortuz. Tutuen diametroa txikitzen doa eraikinak gora egin ahala, kargak murrizten baitoaz. Tuturik handienak Ø18cm-koak dira eta txikienak Ø10cm-koak.

Eraikin barneko distribuzioa

Erabilera anitzeko programa bat planteatzen da, zeinean jarduerak solairuka banatuta egongo diren. Solairu bakoitza beste guztietatik ezberdina izango da eta erabileren arteko harremana eskuratzeko atrio moduko batzuk planteatu dira forma eta tamaina ezberdinekoak. Proiektuaren oinarriak dinamikotasuna, jarraitasuna eta arte ezberdinen arteko harremanak indartzea izan dira.

Gainera, eta zeharkako ebaketan ikusi daitekeenez, solairu bakoitzak zabalera ezberdina dauka, beheko solairua estuagoa da plazaren eta museoaren arteko lotura egiteko eta bisitarien sarrera oztopatzea ekiditeko. Eraikinak gora egin ahala, solairuak zabaltzen joango dira jarduera partekatuak gauzatuko diren solairuetan plazarekiko harremana areagotzeko. Azken bi solairuetan, logelak, komunak eta dutxak daudela, berriro ere estutuko dira solairuak, kanpoko espazioarekiko pribatutasun maila handiagoa lortuz.

Azken emaitza